Ерөнхий сайд, МАН-ын дарга Л.Оюун-Эрдэнийн Засгийн газар сүүлийн 34 жилд хамгийн удаан засагласан гэгдэх нь. Нэн шинэ түүхэнд гүйцэтгэх засаглалын насны дундаж 3 жил хүрэхтэй үгүйтэй байв. Энэ бол төрийн залгамж, тогтвортой байдлын асуудал. Үе үеийн Ерөнхий сайд нар нийгмийн хамгийн хүнд ачааг үүрдэг. Нэг талаас улс төрийн нөгөө талаас түүхийн өмнө хүлээх хариуцлага их учраас үнэний шалгуураар шүүгдэхээс аргагүй. Хэт дарангуйлагч, түүхийг өөртөө зориулан бичигч, хууль зохиогч дэглэмтэй байлаа ч хожим цаг хугацааны аясаар улам тодордог. Л.Оюун-Эрдэнийн хувьд авлигач нартай хатуу тэмцэж, улс орноо олон уналтаас аврах эсвэл тэр чигт зөнд нь орхих сонголттой нүүр тулсан хэрэг.

Дэлхийн нийтийг хамарсан хямралаас гадна дотоодод олон жил үргэлжилсэн алдаатай бодлогын үрээр Үндэсний аюулгүй байдлын үзүүлэлт эмзэг байдалд ороод байсан Монгол Улсыг тэр “эхийг нь эцээхгүй тугалыг нь тураахгүй” өдий хүргэлээ. Авлигач нарт тал засаж ард түмнээсээ урвасан эсэхийг ч хулгайн тогтолцоог шинэчлэн хууль шүүхийг шударга мөрдүүлж, түүхэн үүрэгтээ үнэнч байсан эсэхийг ч хожим харах л үлдэж. Энэ утгаараа түүний Ерөнхий сайдаар ажилласан үеийг “хоёрдмол манлайлал” гэж нэрлэж болохоор.

Д.ЭНХБАТ